Mijn tekeningen zijn heel kinderlijk
Heeft het zin om verder te gaan met tekenen als tekeningen heel kinderlijk zijn?
Je weet natuurlijk wel wat ik daarop ga antwoorden: JAZEKER is het belangrijk om daar mee verder te gaan.
Als iedereen ijverig aan het tekenen en kleuren is, dan teken en kleur je heerlijk ijverig mee! Het gaat er namelijk helemaal niet om of je kinderlijk tekent of niet. Het gaat erom DAT je tekent. Dat je uiting geeft aan jezelf in een tekening. Dat er een spoor ontstaat uit je potlood of je penseel. En dat spoor heeft jouw energie. Dat heeft jouw kleur. Dat heeft jouw beweging, jouw patroon, jouw symboliek. Jouw tekening is jouw expressie.
Als jij het niet erg vindt om geen plaatje te reproduceren dat in je hoofd zit, maar heerlijk vrij met vormen en kleuren kunt spelen, dan is er niets aan de hand. Je maakt prachtige kunstzinnige beelden en niemand heeft in de gaten dat je niet kunt ‘tekenen’. Je bent namelijk prachtig aan het tekenen: mandala’s, energetische tekeningen, geometrische tekenen, sfeerbeelden, het maakt niet uit. Je kunt er je emoties en je patronen in kwijt.
Het wordt anders als je bij jezelf hebt besloten dat je een plaatje als op een foto wilt weergeven. Dat je een gelijkend portret van iemand wilt tekenen, of figuren die kloppen wat betreft verhoudingen en houdingen.
Ook dat kun je loslaten en het ‘doen met wat je hebt’, als je jezelf daartoe kunt zetten.
Het kinderlijke in tekeningen is tot kunst verheven. Kijk maar naar de CoBrA beweging: zij gebruikten kindertekeningen als inspiratiebron.
Kijk maar eens naar het schilderij hieronder: duidelijk geïnspireerd op kindertekeningen.
Een van mijn leraren van de Lerarenopleiding Tekenen, Henk Pijnenburg, heeft een paar jaar geleden een expositie georganiseerd in de Witte Dame in Eindhoven. Hij heeft daar kunstwerken van bekende kunstenaars en kindertekeningen door elkaar geëxposeerd. Ik kan je zeggen: mensen konden niet aanwijzen welke werken van de kunstenaars waren en welke van de kinderen. Prachtig toch!
Ik begrijp wel dat er achter zo’n opmerking een onvermogen zit, een gemis aan tekenvaardigheid waardoor je het plaatje wat je in je hoofd hebt, niet op papier kunt krijgen. Dat is frustrerend. Dat is vooral frustrerend als je al vier jaar dagelijks aan het oefenen bent om vormen precies naar je zin op papier te krijgen. Maar meestal is dat niet het geval.
Ik spreek vooral veel mensen die zeggen dat ze niet kunnen tekenen, of tekenen als een kind, die helemaal nog niet zoveel hebben getekend in hun leven.
Kijk, als jij graag je tekenvaardigheid wilt bijspijkeren is daar niks mis mee. Je gaat elke dag oefenen. Je gaat je oog-hand coördinatie verbeteren, je gaat je verdiepen in technieken en dan zal je zien dat je tekenvaardigheid vooruitgaat.
Ik zie dat bij mijn cursisten ook. De kwaliteit van de cursistenexpositie gaat elk jaar vooruit, dat vind ik geweldig. Door wekelijks met de vormen- en kleurentaal bezig te zijn en daar thuis ook nog aan te werken, wordt de kwaliteit van de werkstukken steeds beter.
Vlak voor de kerst had ik een groep die A la Frida Kahloaan het werk was, behoorlijk figuratief. Het werd me niet in dank afgenomen dat de zichzelf niet als een energetische vorm mochten weergeven, maar als een echte figuur. De escape was wel dat ze zichzelf een andere leeftijd of een ander uiterlijk mochten geven, maar het moest wel figuratief zijn. En daar kregen ze natuurlijk ook aanwijzingen voor. En werd er geoefend. Ook thuis. Sommige hebben er van wakker gelegen. Ze hebben zichzelf allemaal overtroffen. Het zijn prachtige werkstukken geworden.
Misschien heb je op het event de presentatie van Henk gezien. Hij gaat ieder jaar mee naar Frankrijk en tekent dus één keer per jaar. Met volle overgave, dat zeker. En ieder jaar krijgt hij meer grip en meer be-grip op en van zijn tekeningen. Hij durft te experimenteren en zijn opvattingen en ideeën figuratief en non-figuratief weer te geven. Ik heb daar groot respect voor. Dan kun je jezelf openen en jezelf toelaten tot jezelf. Met alle gevoel dat daar bij hoort.
Waarmee ik maar wil zeggen: doe het met wat je in huis hebt aan vaardigheden en als je er niet tevreden mee bent: ga oefenen.
De volgende gratis Tekentaal-tips stop je niet in een mapje in je mailbox, maar je opent ze en gaat de oefening doen. Je kijkt in de PMG Tekentaal-Cirkel wat de anderen ervan gemaakt hebben. Je zoekt een techniek op op YouTube en doet het eens mee. YouTube staat vol met demonstratiefilmpjes op allerlei gebied. Ga eens een cursus of workshop volgen waarvan je kunt inschatten dat je er iets mee kunt bereiken. Let erop dat er bij staat: je hoeft niet mooi te kunnen tekenen om hieraan deel te nemen. Dan zit je goed. Dan vermijd je het figuratieve kinderlijke tekenen en je gaat vanuit je intuïtie of vanuit de structuur aan de slag, of je krijgt zinvolle aanwijzingen. Je wordt meestal stap voor stap meegenomen in het proces, zodat je steeds beter gaat snappen hoe je met de materialen en de instructies om moet gaan.
Het gaat altijd om wat er op het papier of op het doek ontstaat.
Het gaat niet om het plaatje dat in je hoofd zit.
Wat er in feite in de weg zit zijn de verwachtingen: de verwachtingen die je hebt over jezelf (je moet het ‘goed’ doen, misschien ben je zelfs wel een perfectionist), de verwachtingen die een ander van je heeft (waarom zou je tijd en geld aan materialen besteden als je het toch niet kunt) en de verwachtingen die je dénkt dat anderen van je hebben (je zelfkritiek projecteer je dan op anderen).
Het gevolg is dat je in een kramp zit die je creatieve vermogens om zeep helpt en waardoor je met elke streep of streek jezelf vàn streek maakt.
STOP daarmee, pak een lief materiaal, waar je vriendschap mee sluit – pastelkrijt of ecoline – ga er met aandacht mee om op een vriendelijk stuk papier, wat blij is met die materialen.
Geef het de ruimte en geniet van het spel dat uit jouw hand ontstaat in kleur, vorm en beweging
en … VERGEET NIET ERVAN TE GENIETEN !!
Liefs, Marianne
In de agenda vind je nog meer mogelijkheden.
In de gratis Tekentaal-tips krijg je mooie tekenoefeningen om het thuis te oefenen.
