Welke ruimte krijg je als je loslaat?

Ik hoorde ooit eens iemand zeggen: als je iets niet kunt loslaten kun je het ook ánders vasthouden. Dat vond ik wel een mooie benadering.

Maar stel dat je écht dingen wil loslaten. Omdat ze ruimte innemen – in je huis, in je agenda of in je gedachten.
Het houdt me bezig omdat ik met een klein loslaatprojectje bezig ben wat me toch wel moeite kost. Intussen heb ik de beslissing genomen. Dat scheelt al een heleboel.

Als ik iets los ga laten maak ik er een ritueel van.
Ik draai er meestal eerst een hele tijd omheen en realiseer me hoe mooi het is, wat het me gebracht heeft, hoe ik ervan genoten heb, wat ik ervan geleerd heb, welk relatie het had met andere mensen (was het een cadeautje, een fijne cursus, bracht het mooie ontmoetingen).
Dan ga ik visualiseren welke ruimte er ontstaat als het er niet meer is. Meestal komt er meer orde in de kast, of op de plank. Er komt ruimte voor iets nieuws waar ik weer nieuwe dingen van kan leren. Of er komt ruimte om iets nieuws de wereld in te brengen.

Ik weet:
Het is heel goed voor je brein om te veranderen. Eigenlijk zou je elke dag iets nieuws mogen doen. Iets wat je nog nooit hebt gedaan. Dat prikkelt de zenuwbanen in je hersenen waardoor je mentaal superfit blijft. Dat kunnen hele simpele dingen zijn: een andere weg naar je werk kiezen, jezelf op een andere manier presenteren, een activiteit kiezen die helemaal anders is dan je ooit gewend was. Heel gezond!
Maar het ego wil helemaal niet veranderen. Die wil alles houden zoals het is en iets loslaten is een hele lastige optie voor het ego.
Die laatste helpt me wel. Afgelopen zomer zat ik 4 weken in mijn uppie in de Pyreneeën en dat was iets heel anders dan ik thuis gewend ben met 5 kinderen en drukke tekenlessen. Dat was eens even iets héél anders. Ik ben daar op een andere manier gaan leven en heb er optimaal van genoten.

Dan wordt het al makkelijk om los te laten. De voordelen gaan voor de nadelen uit.
Omdat de laatste stap moeilijk is mag het dan nog even in mijn energie blijven.

Ik plan het afscheid in mijn agenda. De dag dat ik naar de Kringloopwinkel ga. De laatste ronde van de cursus die ik ga stoppen. De nieuwe activiteit die mijn aandacht gaat vragen (zodat ik geen aandacht meer hoef te geven aan de gedachten die ik los wil laten).

Er zijn heerlijke tekenoefeningen om dit proces te ondersteunen: druppen met ecoline, nat-in-nat schilderen en ademend kleuren bijvoorbeeld.

En als het moment dan daar is kan ik genieten van de Nieuwe Ruimte.

Zoals ik eerder al zei ben ik met een Loslaat-Project bezig. De cursus Alchemie heb ik ongeveer 8 jaar geleden in het leven geroepen en jaarlijks gegeven met prachtige werkvormen, oefeningen om bij te kwijlen, alles in een zodanig logische volgorde dat je op een vloeiende manier steeds dichter bij je kracht en vitaliteit kunt komen. Het heeft me zoveel geweldige ontmoetingen gebracht en ik heb zoveel mensen in deze cursus mogen zien groeien naar zichzelf.
Je snapt dat het best lastig is om het nu los te laten. Want ik wil nieuwe dingen gaan doen volgend jaar. Dus moet ik plaats gaan maken in mijn agenda.
Daarom start nu de laatste ronde van de cursus Alchemie.
Wekelijks een prachtige les vanaf 20 september. Het is niet helemaal aaneengesloten, soms slaan we een week over.
Het loopt t/m december, zodat ik volgend jaar weer nieuwe dingen kan ontwikkelen.

Ik vind het fijn als ik deze laatste ronde met een fijne club mensen kan afronden. We leren zoveel van elkaar en er is zo’n fijne energie in deze lessen. Soms kan het ook een beetje confronterend zijn, en dat is vaak dan weer net de prikkel voor een omslag in je leven.
Overigens zitten de bovengenoemde tekenoefeningen om los te laten ook in de Alchemie cursus.

Heb je nog nooit getekend? Vind je het moeilijk om je creativiteit aan te spreken?
Dan is het heel gezond om je brein er eens mee te prikkelen 😉

Hier kun je meer lezen over de cursus.

Hier kun je lezen hoe eerdere cursisten de cursus Alchemie ervaren hebben.

Hoe ga jij er mee om als je iets wilt loslaten? 
Wil je dat hieronder in de reacties laten horen? 

Liefs,  Marianne